Nie żyje Tadeusz Różewicz
Marcin Biodrowski, flickr
24 kwietnia we Wrocławiu zmarł Tadeusz Różewicz – jeden z najsłynniejszych polskich poetów, eseistów, dramaturgów, prozaików i autor wielu popularnych scenariuszy teatralnych. Tadeusz Różewicz miał 93 lata.
Tadeusz Różewicz mimo doskonałej twórczości i wielu otrzymanych nagród często określany był przez krytyków mianem pechowca: tworzył w tym samym czasie do Wisława Szymborska i Czesław Miłosz, i jak twierdzi wielu znawców gdyby nie ta wybitna konkurencja z pewnością zostałby laureatem Nagrody Nobla.
Wielki twórca, niezapomniany poeta i prozaik, wyjątkowa postać polskiej literatury i kultury. Swą twórczość Różewicz zaczął już jako 17-latek – debiutując wierszem na łamach jednego z ówczesnych pism młodzieżowych. Potem posypały się kolejne publikacje, wiersze, zbiory i opowiadania. Z każdym kolejnym rokiem twórczość Różewicza stawała się bardziej dojrzała, pełna nostalgii i niezwykłego charakteru, który sprawiał, że czytały go tysiące Polaków i nie tylko. Jako przedstawiciel tzw. pokolenia Kolumbów wiele pisał o samotności, śmierci i tragizmie – w czasach powojennego zagubienia, okrucieństwa i ludzkiej obojętności, którą jego dzieła były wręcz przesycone.
Nagradzany w kraju i zagranicą: w 1999 r. otrzymał Nagrodę Literacką im. Władysława Reymonta za całokształt twórczości, w 2000 r. Nagrodę Nike za wzruszający tomik „Matka odchodzi” , Złote Berło Fundacji Kultury Polskiej a także Złoty Medal Zasłużony Kulturze Gloria Artis. Jego wiersze tłumaczono na kilkadziesiąt języków, a on zwykł powtarzać, że „ nie ma dla niego większej nagrody niż autentyczne zainteresowanie i przeżywanie jego wierszy przez czytelnika, zwłaszcza tego najbardziej krytycznego.” Był skromnym, całkowicie oddanym twórczości człowiekiem, doktorem honoris causa Uniwersytetu Opolskiego, Gdańskiego, Warszawskiego i Jagiellońskiego. W 2011 odebrał cenną, doskonale obrazującą jego życie nagrodę specjalną Polityki „Kreator Kultury 2010”, szczególne wyróżnienie „„Nagroda za wierność poezji i sobie. Za świadectwo dane kilku kolejnym epokom oraz pytania, które włączyły polską literaturę i teatr w europejską debatę o najważniejszych doświadczeniach współczesnego człowieka.”
Najsłynniejsze dzieła: tomik „Matka Odchodzi:, zbiory opowiadań „Opadły liście z drzew”, wiersze i poematy: „Ocalony”, „Czerwona rękawiczka”, dramat „Kartoteka”, oraz liczne scenariusze teatralne.
